Празрыстыя коні - вятры, Ўздымаючы пыл на дарозе, Імчацца ў пустыя двары, Дзе ў белых рэйтузах бярозы Жакеямі выйшлі на старт Каля зруйнаваных палацаў. Здаецца, яны не на жарт Гатовы з карэньнем сарвацца, I ў сёдлах нябачных шумець, Ляцець у нязнанасьць - у мрою... Хмурынкі, як чорная сець, Згрувашчана ўсталі гарою. Празрыстыя коні ў кар'ер. I пыл туманом на дарозе. Дажджы наўздагон. I цяпер Там сьлёзы на кожнай бярозе.
|
|